właśc. Kazimierz Stanisław hrabia Badeni herbu Bończa (ur. 1912 w Brukseli, zm. 2010 w Krakowie), polski prezbiter rzymskokatolicki, dominikanin, mistyk, duszpasterz akademicki, rekolekcjonista, autor książek.
Legendarny dominikanin był potomkiem arystokratycznego rodu Badenich. Ukończył wydział prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim. Walczył na wielu frontach drugiej wojny światowej. Był sekretarzem misji polskiej w Gibraltarze. Za sprawą o. Innocentego Bocheńskiego, który pogłębił w nim powołanie kapłańskie, wstąpił do seminarium duchownego w Anglii, by po roku znaleźć dla siebie miejsce pośród dominikanów.
Uwielbiany przez młodzież, o. Badeni był niezwykle barwną postacią. Od 1947 mieszkał w Polsce – pełnił rolę duszpasterza akademickiego w Poznaniu, Wrocławiu i Krakowie, gdzie współtworzył duszpasterstwo akademickie Beczka. Był również duchowym opiekunem rodzącego się w Polsce Ruchu Odnowy w Duchu Świętym.
Wśród jego zainteresowań duchowych były m.in. buddyzm zen, psychologia głębi Junga, nauka Mistrza Eckharta i twórczość Tolkiena. Jest jednym z najbardziej znanych współcześnie mistyków.
Był wzorem głębokiej religijności, prostoty i pogody ducha. Odznaczał się również dużym poczuciem humoru. Uczył swoich rozmówców, współautorów książek i wychowanków, jak kochać życie i budować synowską relację z Bogiem.
Zmarł w opinii świętości. Miejscem jego spoczynku jest Cmentarz Rakowicki w Krakowie.
Po 90. roku życia zaczęły się ukazywać jego książki wspomnieniowe, poruszające zarówno zagadnienia teologiczne, jak i egzystencjalne (rozmowy spisywane przez dziennikarzy mediów katolickich, m.in. A. Sporniaka, J. Strzałkę czy A. Petrową). Jego książka “Sekrety mnichów, czyli sprawdzone przepisy na szczęśliwe życie” (2007), napisana wspólnie z o. Leonem Knabitem, została wyróżniona Nagrodą Krakowskiej Książki Miesiąca w 2008. Żadnej książki nie napisał własnoręcznie – wszystkie są dyktowane lub stanowią zapis przeprowadzonych z nim wywiadów.
Został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, „za osiągnięcia w pracy naukowej oraz działalność duszpasterską w środowisku akademickim”.
