(ur. 1903 w Lyonie, zm. 1996 w Troussures), francuski kapłan, Sługa Boży Kościoła katolickiego.
Pochodził z religijnej rodziny. Odkrył swoje powołanie, mając 20 lat. Po ukończeniu studiów prawniczych wstąpił do seminarium duchownego karmelitów w Paryżu. W 1930 przyjął święcenia kapłańskie. Był twórcą ruchu małżeńskiej duchowości Equipes Notre Dame. By móc jeszcze pełniej pomagać młodym małżeństwom, założył czasopismo “L'Anneau d'Or” (Złota Obrączka). Wydawał również zeszyty o modlitwie, w których wzywał do pielęgnacji codziennej rozmowy z Bogiem.
Od 1966 ks. Caffarel rozpoczął organizację tzw. “tygodni modlitw”, podczas których uczył młodych ludzi, jak się modlić. Do ostatnich dni życia duchowny pełnił swoje obowiązki. Był człowiekiem twórczym i aktywnym, a jego działania były zawsze podporządkowane intencjom Kościoła. W 1973 powierzył swoim następcom animację Equipes Notre Dame. Od tego momentu do ostatnich miesięcy życia poświęcił się pisaniu i głoszeniu słowa na temat znaczenia modlitwy duchowej.
Ks. Caffarel jest autorem wielu książek. Pośród nich widnieją tytuły: “Pochwycona przez Boga” (1988), “Na rozdrożach miłości” (2003), “Bóg, który mówi” (1999), “W obliczu Boga. Sto listów o modlitwie” (1996), “Nowe listy o modlitwie” (2008).
Kapłan zmarł w opinii świętości w wieku 93 lat. Zgodnie z jego ostatnią wolą, ceremonia pogrzebowa przebiegała bardzo skromnie. W 2006 rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny.
