pseud. literacki i dziennikarski Eugeniusz Kurowski (ur. 1910 w Warszawie, zm. 1994 tamże), pisarz, publicysta, działacz katolicki współpracujący z władzami PRL.
Pochodził z rodziny inteligenckiej. Lata młodości spędził w Warszawie. Ukończył tam też studia w Wyższej Szkole Handlowej. W latach 1935–1938 mieszkał w Lublinie. Wykładał wówczas na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W tym czasie nawiązał również współpracę z wydawanym na KUL-u czasopismem “Prąd”.
Po powrocie do Warszawy brał udział w obronie stolicy podczas napaści hitlerowskiej na Polskę. Był współautorem pism konspiracyjnych, m.in.: “Walki”, “Sprawy Narodu”, “Głosu Ojczyzny”. Jako żołnierz AK walczył też w powstaniu warszawskim. Po kapitulacji został więźniem niemieckich obozów jenieckich. Powrócił do Polski po wyzwoleniu obozu.
W latach powojennych był redaktorem tygodnika “Dziś i Jutro”, a także współredaktorem czasopism: “Słowo Powszechne”, “Kierunki” oraz “Wrocławski Tygodnik Katolicki”.
Był członkiem Związku Literatów Polskich. Dwukrotnie pełnił funkcję posła na Sejm z ramienia Stowarzyszenia “Pax”. Był członkiem prezydium Frontu Jedności Narodu, a także przewodniczącym Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego. Po 1989 wycofał się z działalności politycznej. Zmarł w 1994 w Warszawie.
Twórczość Dobraczyńskiego charakteryzuje tradycyjny wzorzec narracyjny, zaś warstwę fabuły przenika element sensacyjny lub melodramatyczny. Wśród licznych pozycji napisanych przez autora ważne miejsce zajmują książki o tematyce okupacyjnej. Inspiracją wielu dzieł są również motywy biblijne czy historia Kościoła. Zainteresowania literackie autora obejmowały także twórczość innych pisarzy, w tym Bernanosa i Papiniego.
Dobraczyński był znany jako tłumacz. Na jego koncie znalazły się przekłady pism św. Teresy od Dzieciątka Jezus oraz powieści Mauriaca “Pielgrzymi” (Poznań 1936; Warszawa 1957).
Spod pióra Dobraczyńskiego wyszło wiele powieści, m.in. “W rozwalonym domu” (1946), “Najeźdźcy” (w dwóch częściach, 1946–1947), “A znak nie będzie mu dany” (1957), “Dłonie na murze” (1960), “Doścignięty” (1967), “Wybrańcy gwiazd” (1948), “Pustynia” (1955), “Święty miecz” (1949), “Listy Nikodema” (1951), “Klucz mądrości” (1951), “Cień Ojca” (1977), “A to jest zwycięzca” (1986), “Mocarz. Opowieść o św. Andrzeju Boboli” (1993). Jego utwory zostały przetłumaczone na kilkanaście języków.
