(ur. 1942 w Warszawie), polski polityk, poseł na Sejm I kadencji, publicysta.
Przez wiele lat związany był z Unią Polityki Realnej. Obecnie jest prezesem partii Wolność i Praworządność. Znany jest także z zamiłowania do brydża, szachów, warcabów, ping-ponga i tenisa. Ma na swoim koncie tytuł mistrza kraju w brydżu.
Dzieciństwo i młodość spędził w Warszawie. W 1959 zdał maturę. Studiował kilka kierunków: matematykę, prawo, socjologię, psychologię i filozofię. W czasie studiów był dwukrotnie aresztowany: w 1965 i 1968 za udział w protestach studenckich. Za pierwszym razem został zawieszony, a za drugim relegowany z uczelni. W 1970 zdał eksternistycznie egzamin i uzyskał tytuł magistra filozofii. Pozostałych kierunków studiów nie ukończył.
Jego poglądy polityczne można określić mianem konserwatywnego liberalizmu. Działał w różnych ugrupowaniach politycznych, m.in. Stronnictwie Demokratycznym, Partii Liberałów “Prawica”, Unii Polityki Realnej oraz Platformie Janusza Korwin-Mikkego. Ta ostatnia została przekształcona w Wolność i Praworządność, a Korwin-Mikke stanął na jej czele. Kilkakrotnie startował w wyborach prezydenckich, parlamentarnych i samorządowych, a także do Parlamentu Europejskiego.
Scena polityczna to tylko jeden z obszarów jego działalności. Realizuje się również jako publicysta, poruszając w swoich tekstach tematy ekonomiczne oraz społeczne. Jego artykuły i felietony ukazywały się m.in. w tygodnikach “Najwyższy Czas!”, “Angora”, a także w “Dzienniku Polskim”, “Super Expressie” oraz na licznych portalach internetowych.
Na szczególną uwagę zasługują zbiory felietonów, w których Korwin-Mikke przedstawia swoje opinie dotyczące absurdów życia politycznego i ekonomicznego w Polsce. Robi to z właściwą sobie uszczypliwością i humorem. Do najważniejszych pozycji książkowych autora należą m.in. “Rusofoby w odwrocie” (2009), “Kto tu dymi?” (2007) czy “Wolność do trzymania za mordę” (2007).
W 1990 przyznano mu dwa wyróżnienia: Nagrodę Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich im. Antoniego Słonimskiego (za prowokacje intelektualne) oraz Nagrodę Kisiela (za odwagę, zdecydowane poglądy, gotowość bronienia swoich racji i wizjonerstwo).
