Chrystus centrum życia

Nasza osobista medytacja włącza się w ogromny nurt kontemplacji Chrystusa i Jego oblicza, trwający przez całe dwa tysiące lat. Mamy ogromne bogactwo doświadczeń poprzednich pokoleń. Zostało nam ono dane, abyśmy się nim wspierali w naszej drodze.

W tym celu wybraliśmy fragmenty tekstów publikowanych w naszym wydawnictwie, dotyczące osoby Jezusa Chrystusa, które są wyrazem doświadczenia mnichów z różnych okresów historii.

Dokonany wybór nie jest ani pełny, ani nie ma ambicji zaprezentowania wszystkich wątków refleksji mnichów. Mamy jednak nadzieję, że wybrane fragmenty pomogą Czytelnikowi głębiej wniknąć w poznanie Chrystusa i Jego miejsca w życiu wierzącego.

Przede wszystkim więc uznajemy, że Bóg jest wszelkiego dobra przyczyną i początkiem, i środkiem, i celem. Jest zaś niemożliwe uczynić coś dobrego lub uwierzyć inaczej niż w Chrystusie Jezusie i Duchu.

Aby autentycznie wejść w osobistą medytację Chrystusa, trzeba zacząć od Niego samego, otwierając się na Ducha Świętego, który nas prowadzi do pełnego poznania. Nie wystarczy zatem jedynie czytanie samych tekstów ani podziwianie ich duchowego piękna i mądrości, trzeba samemu starać się wejść w ich wewnętrzną treść, podobnie jak w przypadku modlitwy, której nauczył nas sam Pan.

Polecił nam zwracać się do Boga słowem Ojcze! Nie jest ono jedynie objawieniem imienia, ale wyraża jednocześnie prawdę o Jego relacji do nas. W ustach Jezusa, Jego Syna, wezwanie do modlitwy „Ojcze nasz” staje się dla nas zaproszeniem do osobistego wejścia w tę relację, która niesie w sobie taki zwrot. Mało tego, nasza modlitwa staje się prawdziwie chrześcijańska dopiero wówczas, gdy wyrasta z takiego odniesienia do Boga.