Dora. Rozpalony płomień

Dora del Hoyo urodziła się w Boca de Huérgano (Hiszpania) w 1914 r. Była pierwszą kobietą, która poświęciła się zawodowo pracom domowym w ośrodkach Opus Dei. W grudniu 1946 r. przeniosła się do Rzymu, gdzie pracowała z kobietami z wielu krajów u boku założyciela Opus Dei, św. Josemaríi Escrivy i bł. Álvara del Portillo.

Prace domowe są fundamentalne dla rodziny, a zatem dla każdego człowieka i dla całego społeczeństwa. „Rodzina jest najbliższym szpitalem: kiedy ktoś jest chory, tam się go leczy, dopóki można. Rodzina jest pierwszą szkołą dla dzieci, niezbędnym punktem odniesienia dla ludzi młodych, najlepszym schronieniem dla osób starszych. Rodzina jest wielkim «bogactwem społecznym», którego inne instytucje nie mogą zastąpić” (Franciszek, 6 lipca 2015 r.).

Dora była przekonana, że realizację wielkich ideałów budowania szczęśliwego społeczeństwa powinno się rozpoczynać od ogniska domowego, a codzienna troska o domowe obowiązki przyczynia się do tworzenia rodzinnej atmosfery, pełnej harmonii i dobrego humoru.

Od śmierci Dory aż do dzisiaj wiele osób daje świadectwo o wpływie, który wywarł chrześcijański przykład jej postępowania na ich życie. Potwierdzają to również liczne łaski, które przypisuje się jej wstawiennictwu.

W 2012 r. rozpoczął się proces beatyfikacyjny Dory del Hoyo.