Droga Krzyżowa z Franciszkiem. Rozważania św. Franciszka z Asyżu i Papieża Franciszka

Rozważania niniejszej Drogi Krzyżowej zostały napisane pod natchnieniem duchowości franciszkańskiej i homilii Papieża Franciszka. Wszystkie cytaty pochodzą z Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu (wyd. V. Poznań 2000), ze Źródeł Franciszkańskich (Kraków 2005), Pism św. Franciszka (Kraków 2009) oraz z przemówień, wystąpień i homilii Papieża Bergoglia.

Rozważanie przy każdej stacji rozbrzmiewa symfonią na dwa głosy, która wyśpiewuje dobro duchowe płynące z Pasji Chrystusa i naszego przylgnięcia w wierze do Boga.

Od czasów starożytnych wierni odbywali w Jerozolimie drogę, po której Zbawiciel idąc, dźwigał ciężki krzyż i rozważali Jego mękę. Ten pobożny zwyczaj zachował się do naszych czasów.

Wielu nie może odbyć pielgrzymki do Ziemi Świętej, dlatego Kościół pozwolił odprawiać Drogę Krzyżową w kościołach albo na innych miejscach przy krzyżach, zwanych stacjami.

Kto pobożnie rozważa Mękę Pańską, zyskuje odpust zupełny pod następującymi warunkami:

• trzeba odprawiać to ćwiczenie w miejscu, gdzie jest prawnie założona Droga Krzyżowa (w kościele, na placu przykościelnym itp.)
• rozmyślać Mękę Pana Jezusa (treścią rozmyślania nie muszą być kolejne stacje)
• trzeba przechodzić od jednej do drugiej stacji

Jeśli Drogę Krzyżową odprawia się publicznie i trudno jest wszystkim wiernym przechodzić od stacji do stacji, wystarczy gdy przechodzi prowadzący to nabożeństwo lub osoba z krzyżem, a inni wierni pozostają na swoim miejscu.

Kto w ten sposób, z powodu słusznej przeszkody, np. choroby, podróży, zamknięcia kościoła itp. nie może odprawić Drogi Krzyżowej wg podanych warunków - zyskuje odpust zupełny, jeśli przynajmniej przez pół godziny odda się pobożnemu czytaniu albo rozważaniu Męki Pana Jezusa.