Dziennik egzorcysty

Coraz więcej ludzi czuje się dziś "zauroczonymi" i poszukuje osób odczyniających uroki. Niekiedy udają się do Kościoła, aby poddać się wyzwoleniu od tego, co odczuwają jako złowrogie działanie Szatana.

Wzmożone poszukiwanie nowych doznań poprzez narkotyki i wyzwoloną seksualność, niszczenie człowieka przez pornografię i skazywanie go na śmierć poprzez aborcję, stwarzają otwierające wrota, poprzez które może się nieraz prześlizgnąć "diaboliczny mąciciel": Zły.

Jaką władzę ma Szatan nad ludźmi? Czy rzeczywiście ma swobodę działania według własnej woli? Zatem dlaczego Bóg nie zniszczył go ostatecznie? I jaką władzę ma z drugiej strony nad złymi duchami egzorcysta, wskazany przez Kościół?

Ludzie coraz częściej przychodzą po poradę do księdza obsesyjnie odczuwając, że są zamieszkani przez złego ducha. Lub że ktoś źle im życzący rzucił na nich urok. Mówią o niewytłumaczalnych i trwałych zjawiskach, takich jak:

• hałas i niezwykłe przemieszczanie się przedmiotów w domu, szczególnie w nocy
• uczucie wrogiej obecności, słyszenie głosów, przerażające wizje

Przede wszystkim wielu z nich ma poczucie, że stali się przedmiotem nie mającego logicznego wytłumaczenia ciągu nieszczęść i katastrof. Nagle zastanawiają się: czy u źródeł tej sytuacji i traumatycznych wydarzeń nie stoi demon, on sam lub ktoś posiadający więzi ze złymi siłami?

Jeśli przychodzą do księdza, to często po odbyciu już wizyt u uzdrawiaczy, magnetyzerów i innych odczarowujących, traktując go jako ostatnią instancję. Posługa egzorcyzmów ukazuje się zatem jako szczególnie potrzebna w epoce rodzącej tak wiele smutku oraz poczucia braku nadziei.

Dzięki przedstawionym w tej książce świadectwom poznamy istotę działalności egzorcysty we współczesnym świecie i Kościele oraz łatwiej zrozumiemy problemy wielu ludzi dotkniętych działaniem złego. Poznamy znaki, po których egzorcysta rozpoznaje działanie złych mocy.

Lekarz duszy ma codziennie do czynienia z cierpieniem fizycznym lub moralnym: egzorcysta przyjmuje zwierzenia umęczonych serc, strapionych dusz. Po każdym świadectwie pyta samego siebie, stawiając sobie podstawowe pytanie - czy mamy tu do czynienia z diabłem lub którymś z jego sojuszników, a następnie decyduje o podjęciu odpowiednich działań.