Kościół wobec opętań i demonów

Niniejsza książka pokazuje, w jakiej mierze nauczanie Kościoła przyczynia się do rozszyfrowania działania demonów oraz pewnych przejawów zła. Przejawy powrotu ciemnych mocy kryją się w różnych formach zabobonów, praktykach magicznych, wróżbach, spirytyzmie, grupach i sektach satanistycznych. Współczesna ekspansja tych zjawisk sprawia, że pasterze Kościoła nie mogą pozostać wobec nich obojętni.

Nasze rozważania podążają w trzech kierunkach. Ujęcie biblijne przedstawia nierozerwalne połączenie między ostatecznym, zbawczym pośrednictwem Chrystusa, w którym uczestniczy Kościół, a Jego całkowitym zwycięstwem nad Diabłem. W drugiej części poddane są analizie różne przejawy działalności demonicznych mocy. Autorzy wyraźnie oddzielają zorganizowana formę satanistycznych praktyk, które dotyczą ograniczonego kręgu, przeważnie dorosłych osób, od młodzieńczego, „prymitywnego” satanizmu, który w głównej mierze łączy się z trudnym okresem dojrzewania, przyjmując bardziej lub mnie nasilone cechy dewiacji.

Dalej przedstawiany jest z perspektywy psychologicznej proces psychopatologiczny rozdwojenia jaźni, tak zwanej dysocjacji, rozpatrywany systemowo, może posłużyć jako paradygmat użyteczny do wyjaśnienia kwestii personifikacji zła. Autor rozpatruje zjawisko dysocjacji jako proces indywidualny, zwracając równocześnie uwagę, że może ono przybrać wymiar społeczny, stając się udziałem małych i dużych grup.

Pomimo marginalnego miejsca, jakie w rozważaniach teologicznych zajmuje temat działania demonicznych mocy oraz sama postać Złego, jest on stale obecny w rozmowach i doświadczeniach chrześcijan. Świadczą o tym coraz liczniejsze przykłady literatury mającej niemal wyłącznie charakter biograficzny i wspomnieniowy. Wskazując powody, dla których zagadnienia dotyczące ciemnych mocy są ciągle żywe, L. Bresan podkreśla konieczność uczynienia z nich obszaru analizy teologii praktycznej. Rozważania teologiczne mogłyby z jednej strony skupić się na przekroczeniu ograniczonego postrzegania wypływającego z ludzkiego doświadczenia, z drugiej zaś pełnić funkcję krytycznej kontroli nad praktykami wyzwolenia od zła, które nie są obce Kościołowi. Tym samym autor wprowadza nas do trzeciej części książki, dotyczącej sposobu, w jaki praktyka kościelna i rozważania teologiczne traktują temat działania mocy ciemności.