Księgi Starego Przymierza

Brandstaetter, jak wytrawny smakosz, wybierał najlepsze kęski biblijnego słowa. Nie byłą to rzemieślnicza praca przekładowa Biblii jak leci, lecz poszukiwanie odpowiedniego modelu i środków wyrazu (…). Brandstaettera przekład ksiąg starotestamentowych jest przekładem literackim, ale – śmiem twierdzić – nie czysto poetyckim. Jest to przekład oparty na osobistym doświadczeniu spotkania z Chrystusem: za Słowackim Brandstaetter mógłby powtórzyć: z mego życia poemat – dla Boga. Gdyby nie było tego klucza hermeneutycznego, przekład Brandstaettera pozostałby tylko poezją. A tak przekracza granice poezji i staje się… profetycznym.

ze Wstępu Ks. prof. Jerzego Chmiela