Monotrynitarna tajemnica Boga

Nawet, jeśli przyjmiemy to ze zdumieniem, to najważniejszym pytaniem dla ludzkiej egzystencji wydaje się być to: Czy Bóg istnieje? Odpowiedź bowiem na nie to nie tylko sprawa rozumu, lecz także woli i ludzkiego serca. Celem, jaki stawia sobie ta publikacja, jest podążenie tropem filozofii średniowiecznej i zaproponowanie prazasady, z której w wyniku logicznego rozumowania, poszukamy odpowiedzi na wspomniane pytanie, próbując na miarę naszych możliwości, opisać istotę i przymioty Boga.

Polecamy Państwu to oryginalne opracowanie z pogranicza nauki i teologii, zwłaszcza zaś Czytelnikom i studentom zainteresowanym promowanym ostatnio w kręgach uniwersyteckich tzw. "pytaniom granicznym".

Autor to uznany profesor zwyczajny na Wydziale Fizyki UAM w Poznaniu, kierownik Zakładu Fizyki Kwantowej oraz dr h.c. Uniwersytetu im. I. Kanta w Królewcu. W latach 1993-2003 pięciokrotnie uczestniczył w interdyscyplinarnych seminariach: "Nauka - Religia - Dzieje" z udziałem papieża Jana Pawła II.

W prezentowanej książce podejmuje fundamentalne dla ludzkiej egzystencji pytanie: Czy Bóg istnieje? Jaka jest Jego natura? Jakie są Jego przymioty? Pytania te, ściśle związane z pytaniem o sens ludzkiego życia, zrodziły, bez żadnej przesady, cywilizację zachodnią.

Profesor przypomina, że w średniowiecznej filozofii zachodu pytanie o istotę Boga sprowadzało się do wykrycia prazasady, z której dałoby się logicznie wyprowadzić wszystkie atrybuty Boga. W nawiązaniu do tej klasycznej metody proponuje nową prazasadę, która sprostałaby wymaganiom współczesnej nauki. Jego zdaniem: "Jednotroisty Bóg jest trójjedyną wszechwiedzą".

Autor w pełni uwzględnia Magisterium Kościoła Katolickiego, które uczy, że tajemnica Trójcy Świętej jest tajemnicą niezgłębioną i ludzkie ograniczone poznanie skazane jest na ogromne uproszczenia.

Dlatego to, co w tej sytuacji można uczynić, sprowadza się tylko do znalezienia optymalnego schematu pojęciowego dającego poczucie, że coś rozumiemy z niezgłębionej tajemnicy wewnętrznego życia Boga i że trójjedyność Boga nie jest ontologicznym absurdem. Znaczenie tego zamierzenia rośnie, gdy uwzględni się, że przesadny agnostycyzm w tej materii jest oznaką błędnego dążenia do oddzielenia Boga od świata, będąc oczywistą tendencją niechrześcijańską.