Prowokacyjna, pełna przykładów historycznych, jak i współczesnych, napisana z bezwzględną logiką, a także z wielką pasją. Obok "To NIE musi być państwowe" nie można przejść obojętnym.
Tę książkę trzeba przeczytać, głęboko przemyśleć przykłady, które najpewniej wywrócą do góry nogami nasze wyobrażenie o instytucji państwa i niepodważalnym dogmacie, że niektóre dziedziny życia ex definitione muszą być państwowe.
Zasada Ferdynanda Zweiga, że "wolność jest najtańszą, najskuteczniejszą i najlepszą sztuką rządzenia i gospodarowania" została w książce pokazana na życiowych przykładach. Nie zostawiają żadnych wątpliwości, że obywatele znacznie lepiej sami rozwiązują swoje problemy i organizują sprawy, niż jest w stanie to zrobić aparat partyjno-urzędniczy. Polecam lekturę tym wszystkim, którym bliski jest aforyzm Stanisława J. Leca, że "Z jednego systemu nie wydobędziemy się długo: ze słonecznego".
Andrzej Sadowski, założyciel Centrum im. Adama Smitha
Czy świat może nie być podzielony na państwa? Trudno to sobie dzisiaj wyobrazić, gdyż nawet konferencje episkopatów są powoływane przez papieża na terenie danego kraju. Ta książka pomoże nam zakwestionować zastany porządek świata. Ład i postęp przestaniemy łączyć z instytucją państwa. Zadanie państwa powinno ograniczać się do ochrony własności prywatnej.
Dotąd jednak tak nie było i ciągle nie jest. Państwo zawsze - wcześniej czy później - przeradza się w agencję, która w sposób zinstytucjonalizowany rozporządza człowiekiem tak, jakby był on jego własnością. Po lekturze tej książki już nigdy więcej nie przejdziemy obojętnie obok mapy politycznej świata, która nie przez przypadek wisi na ścianach w państwowych szkołach.
Ks. Jacek Gniadek SVD