Turowski. Patriota. Kapłan. Pallotyn

Historia, w tym także dzieje Kościoła, to przede wszystkim koleje losu konkretnych ludzi. To człowiek tworzy historię i zapisuje jej karty złotymi albo niechwalebnymi zgłoskami.

Włącza się w bieg wydarzeń bądź generuje je, przyczyniając się do kreowania oblicza współczesnej mu rzeczywistości i pozostając w pamięci przyszłych pokoleń jako przykład wielkości ludzkiego ducha godny upowszechnienia i naśladowania bądź też jako przykład tego, jak życia przeżywać nie należy.

Ksiądz Wojciech Turowski, pallotyn, wpisuje się niewątpliwie w tę pierwszą kategorię. Ramy jego życia (1894-1959) wypełniła ofiarna służba Bogu i Ojczyźnie, będąca owocem wychowania w patriotycznej i religijnej atmosferze rodzinnego domu.

Główne etapy życiowej pielgrzymki ks. Turowskiego to: wstąpienie do pallotyńskiego nowicjatu, droga ku kapłaństwu naznaczona służbą wojskową w armii niemieckiej w czasie wojny, święcenia kapłańskie w Limburgu (1921).

Oddał się realizacji charyzmatu pallotyńskiego jako wykładowca i rektor Collegium Marianum w Wadowicach, następnie jako przełożony polskiej regii (od 1935 r. - prowincji).

Kolejnym etapem była służba Kościołowi i Stowarzyszeniu Apostolstwa Katolickiego na stanowisku radcy generalnego w Rzymie. W 1940 r. dla uniknięcia aresztowania schronił się w Portugalii, gdzie brał udział w akcji ratowania Żydów i służył opieką duszpasterską przebywającym tam Polakom.

W 1947 r. został przełożonym generalnym Stowarzyszenia. Na tym stanowisku zastała go papieska nominacja na biskupa częstochowskiego, zablokowana jednak przez reżim komunistyczny w Polsce.

Po ukończeniu kadencji generała pracował jako radca Kongregacji ds. Dyscypliny Sakramentów oraz jako rekolekcjonista polonijny w USA. Za jego przełożeństwa w Rzymie nastąpiła beatyfikacja Wincentego Pallottiego i powrót Stowarzyszenia do pierwotnej nazwy, jaką znamy dziś.

Książka jest opowieścią o gorliwym synu Kościoła, prawym i skromnym człowieku, ofiarnym kapłanie i gorącym patriocie, wartym tego, by się nim inspirować i w miarę możliwości naśladować go w służbie i oddaniu Bogu i ludziom.