Zawsze kochałem życie

Ojca Jerzego Zakrzewskiego SJ można by określić jako cichego bohatera codzienności. Kapłan, zakonnik, teolog. Człowiek niesłychanego potencjału intelektualnego i wiedzy, biegle posługujący się obcymi językami.

Choroba zachwiała wszystkim, co było jego życiowym wyborem i powołaniem. Życie w takim stanie jest bohaterstwem samo w sobie. Zachowanie przy tym intelektualnej aktywności, pogody ducha i radości życia jest po prostu heroizmem.

Ojciec Jerzy służył ludziom duchową wiedzą i świadectwem życia. Swoim dowcipem rozładował wiele trudnych sytuacji. Jedyne, na czym choroba zaciążyła bezlitośnie, to człowiek mierzony kryteriami akademickich tytułów. Ale czymże jest akademicka wiedza w porównaniu z wcielaną w życie mądrością, świadczonym innym dobrem, wrażliwością na ludzkie biedy?