Życia - rysy. Reportaże o ludziach (nie)zwykłych

Drogi Czytelniku, muszę Cię ostrzec. Bierzesz do rąk książkę, którą napisała osoba opętana. Nie, nie przez siły nieczyste ani przez chorobę umysłową. Agata jest opętana lubieniem ludzi. Nie przepuszcza swoich bohaterów przez reporterską wyżymaczkę, nie wysysa z nich duszy, by ich historię wyprodukować, wydrukować, a potem zapomnieć. Agata swoich bohaterów kocha.

Agata opisuje świat, którego nie dostrzegamy albo nie chcemy widzieć. Nie mamy przecież czasu, by próbować wysłuchać, co ma do powiedzenia brodaty bezdomny z Dworca Centralnego. Co robią te dziewczyny z poprawczaka. Jak umierają dzieci. To jest inny świat, brzydki, smutny. Nie nasz. Ale to jest właśnie świat Agaty. I zapewniam Cię, Drogi Czytelniku, wcale nie jest ani brzydki, ani smutny.

Każde życie to historia na co najmniej jedną książkę. Odpowiedz sobie szczerze, Drogi Czytelniku, ile takich książek przeczytałeś? Teraz masz okazję nadrobić zaległości.