(ur. 1930 w Gdeszynie), ksiądz katolicki, pallotyn, egzorcysta diecezji prasko-warszawskiej, publicysta oraz autor książek z dziedziny duchowości.
W 1959 przyjął święcenia kapłańskie z rąk bp Zygmunta Choromańskiego. W 1964 uzyskał tytuł magistra historii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1972–1981 pełnił funkcję wiceprowincjała Prowincji Chrystusa Króla księży pallotynów w Polsce. W 1990 został mianowany członkiem pallotyńskiej Komisji ds. Katolików na terenach byłego ZSRR i od tego czasu też wspierał rozwój Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego księży pallotynów na Ukrainie.
W latach 1982–1997 był redaktorem naczelnym “Królowej Apostołów” oraz inicjatorem wznowienia wydawania miesięczników dla dzieci “Mały Apostoł” i dla młodzieży “Być sobą”.
W latach 80. objął w Warszawie opieką małżeństwa niesakramentalne, co dało początek “Centrum Pomocy Duchowej”, którego działalność skierowana jest do małżeństw i rodzin w kryzysie (“Stowarzyszenie Trudnych Małżeństw – SYCHAR”), osób uzależnionych, opuszczonych lub odtrąconych przez bliskich, skazanych na życie w samotności (tzw. „piąty świat”). Warsztaty i spotkania centrum organizowane są na terenie całej Polski oraz za granicą.
W 2009 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności na rzecz osób potrzebujących pomocy.
Autorstwa ks. J. Pałygi jest również szereg książek skierowanych do młodzieży, w których na zasadzie pytań i odpowiedzi autor dotyka najbardziej palących problemów życia religijnego i społecznego w Polce końca XX w.
