Robert Makłowicz

(ur. 1963 w Krakowie), polski dziennikarz, pisarz, podróżnik, publicysta i krytyk kulinarny.

Jego rodzina ma korzenie polskie, ukraińskie, ormiańskie, węgierskie i austriackie. Sam twierdzi, że gotować zaczął w wieku 15 lat, a największym autorytetem kulinarnym była i nadal jest dla niego jego matka.

Studiował prawo i historię w Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Studia na drugim kierunku rozbudziły w nim zainteresowanie historią kulinariów.

Debiutował jako publicysta na łamach krakowskiego dodatku “Gazety Wyborczej”, z którą współpracował później przez ponad 10 lat, pisząc recenzje kulinarne. Felietony jego autorstwa można znaleźć również w tygodnikach “Wprost”, “Newsweek Polska”oraz w “Przekroju”.

Artykuły i książki pisze często we współpracy z Piotrem Bikontem. Ich ogromną zaletą jest to, że ukazują kulturowe korzenie potraw. Jego książki opatrzone są również licznymi, zabawnymi anegdotami dotyczącymi prezentowanych specjałów.

Wśród prac, które wyszły spod jego pióra, warto chociażby wymienić: “CK kuchnia” (2001), “Fuzja smaków. Podróże kulinarne Roberta Makłowicza” (2007), “Zjeść Kraków. Przewodnik subiektywny” (2001), “Dialogi języka z podniebieniem. Książka kucharska” (2003) czy “Podróże kulinarne Roberta Makłowicza. Smak Węgier” (2006). Największą popularność zyskał jednak dzięki emitowanemu od 1998 w TVP 2 programowi “Podróże kulinarne Roberta Makłowicza”.

W 2010 został uhonorowany Nagrodą Literacką Srebrny Kałamarz im. Hermenegildy Kociubińskiej za książkę “Cafe Museum”.

Prywatnie ma żonę i dwóch synów. Jest właścicielem gospodarstwa rolnego na Węgrzech i wiernym Kościoła katolickiego obrządku ormiańskiego.